Οι Εκδόσεις ΟΣΤΡΙΑ και η συγγραφέας Νεκταρία Σπυριδάκη σας προσκαλούν στην παρουσίαση του βιβλίου ”Αθάνατος και Ζωντανός”την Κυριακή 22 Ιουλίου στις 11.30 στο χωριό Μονή Μαλεβυζίου.
”Αθάνατος και Ζωντανός”
Κυριακή 24 Ιανουαρίου του 2016. Ο ουρανός έχει ντυθεί με μαύρα σύννεφα, θαρρείς και φωλιάζει μέσα του συσσωρευμένος ο πόνος των 42 χρόνων αναμονής. Η ώρα 11 το πρωί και η καμπάνα του ναού της Ευαγγελιστρίας, στο χωριό Μονή Μαλεβυζίου χτυπάει πένθιμα για να υποδεχτεί τον ήρωα Νικόλαο Καβροχωριάνο που επέστρεψε στον τόπο που τον γέννησε. Επέστρεψε επιτέλους. Νεκρός αλλά Αθάνατος!
Στα πρόσωπα όλων αχνόφεγγε ένα χαμόγελο υπερηφάνειας, ενώ από τα μάτια τους κυλούσαν δάκρυα δικαίωσης για την ψυχή του Νίκου, που επιτέλους θα αναπαυόταν εν ειρήνη δίπλα στους γονείς του και το μικρότερό αδελφό του Ζαχάρη. Μα συνάμα, ήταν και δάκρυα θλίψης για τον άδικο χαμό του. Σε κάποιο βιβλίο είχα διαβάσει πως ο άνθρωπος που στέκεται αναποφάσιστος ανάμεσα στο γέλιο και στο κλάμα βρίσκεται, χωρίς να το αντιλαμβάνεται, στο πιο ψηλό σημείο της θλίψης του. Και πριν καλά – καλά ολοκληρωθεί η σκέψη μου, το βλέμμα μου έπεσε πάνω στην Βασιλική, τη δίδυμη αδελφή του Νίκου και τη μεγαλύτερη, την Καλλιόπη. Πώς να αισθάνονται άραγε αναρωτήθηκα.
Σίγουρα υπερήφανες για τον αδελφό τους που έπεσε μαχόμενος υπέρ πίστεως και τιμής για την πατρίδα, όταν πήρε μέρος στην μοιραία πτήση θανάτου από την Σούδα στη Λευκωσία στις 22 Ιουλίου του 1974, κατά την εισβολή του Αττίλα στην Κύπρο.
Σίγουρα οδύνη για την απώλεια του αδελφού τους, την οποία δεν άντεξαν οι γονείς τους και έφυγαν λίγα χρόνια αργότερα, προκειμένου να τον συναντήσουν.
Σίγουρα λύτρωση από το βάρος της ευθύνης για την ανεύρεση και τον δεύτερο ενταφιασμό των οστών του Νίκου, αφού για πρώτη φορά κηδεύτηκε, όπως τουλάχιστον νόμιζαν όλοι, το 1979. Όμως, στο μικρό κασελάκι που ενταφιάστηκε τότε στον πατρικό τους τάφο υπήρχαν τα οστά δυο άλλων συμπολεμιστών του, όπως διαπιστώθηκε 26 χρόνια αργότερα με τη μέθοδο DNA. Έμελλε να τους παίξει και αυτό το παιχνίδι η μοίρα. Αυτό το βάρος σίγουρα δεν ήθελαν να το αφήσουν παρακαταθήκη στα παιδιά τους.
Κοίταζα γύρω μου. Η ατμόσφαιρα ήταν έντονα φορτισμένη. Η σημαία δίπλα στο μνημείο του Νίκου, που στήθηκε μετά από πρωτοβουλία του συλλόγου «Κομάντος 74» στις 6 Δεκεμβρίου του 1992 (φωτο) ανήμερα της εορτής του Αγίου Νικολάου στον προαύλιο χώρο της Ευαγγελιστρίας, κυμάτιζε μεσίστια. Εκπρόσωποι των πολιτικών, πολιτειακών, στρατιωτικών αρχών και των σωμάτων ασφαλείας, έδωσαν το παρόν προκείμενου ο Νίκος να κηδευτεί όπως αρμόζει σε ένα ήρωα! Με τιμές…
ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ – ΝΕΑ ΕΚΔΟΣΗ
Εκδόσεις ΟΣΤΡΙΑ
ΣΕΙΡΑ: ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ
ΤΙΤΛΟΣ: ΑΘΑΝΑΤΟΣ ΚΑΙ ΖΩΝΤΑΝΟΣ
ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ : ΣΠΥΡΙΔΑΚΗ ΝΕΚΤΑΡΙΑ